Μ.ΑΝΤΩΝΑΡΟΣ:"ΥΠΟΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ:ΕΥΓΕΝΕΙΑ ή ΦΟΒΟΣ;"

Έχει γίνει πλέον αγαπημένη βραδινη συνήθεια να σερφάρω μέχρι να πάρει ο ύπνος τη μικρή μου...Όπως κάθε βράδυ έτσι και σήμερα εκεί που μπροστά από τα μάτια μου περνούσαν εκατοντάδες αναρτήσεις,από σαχλές εως και αδιάφορες, το ενδιαφέρον μου κέντρισε ο παρακάτω τίτλος:

                                  "Υποχωρητικότητα: ευγένεια ή φόβος;".

"Ωωωπ! εδώ είμαστε!" σκέφτηκα...το ότι είμαι υποχωρητική είναι γνωστό, η υποχωρητικότητά μου όμως πού οφείλεται;;; Αυτό δεν το είχα ψάξει ποτέ...Όχι τόσο επειδή δεν με ενδιέφερει (σαφώς και με ενδιαφέρει αφού η υποχωρήτικότητά μου μόνο καλό στην ψυχή και την εξέλιξή μου δεν κάνει), αλλά περίσσότερο από φόβο....

Διάβασα,λοιπόν, με μεγάλη προσοχή το άρθρο που υπογράφει ο κύριος Μάνος Αντώναρος και όχι απλά με "φωτογραφίζει" αλλά έχει τεντώσει τον δείκτη του χεριού του και με δείχνει (όπως σχολίασα και στον ίδιο). Λες και αυτό το κείμενο είμαι εγώ!!!! Δυστυχώς το δικό μου είναι και φαίνεσθαι δεν έχουν βγει μαζί βόλτα στην λιακάδα αγκαλιασμένα αλλά που θα πάει θα τα καταφέρω....κάποτε!

                                                  Απολάυστε το!!!!!



"Mε βασάνισε πολύ η υποχωρητικότητα στη ζωή μου.

Ο,τι λάθος έχω κάνει στη ζωή μου έγινε επειδή ήμουν υποχωρητικός.

Όχι τόσο πολύ με δικούς μου ανθρώπους, αλλά με ανθρώπους που δεν γνωριζα καλά… βασικά με ανθρώπους που δεν ήλεγχα. Με την μάνα μου και τον πατέρα μου δεν έκανα ποτέ πίσω… και έτσι (νόμιζα) ότι ερχόμουν στα ίσια μου. Μεγαλώνωντας και γνωρίζοντας καλύτερα τη ζωή (λέγεται και εμπειρία) κατάλαβα ότι ήμουν «μάγκας» (έτσι δεν λέγεται) με αυτούς που με έπαιρνε.

Αυτό φυσικά λέγεται τζάμπα μάγκας.

Ηταν και οι δυο μου γονείς πολύ ευγενικοί άνθρωποι. Μόνο που στην Ελλάδα μπερδεύουμε την ευγένεια με την υποχωρητικότητα… η δικαιολογία μας είναι «να μην στεναχωρέσουμε τον άλλον»… ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να είμαστε ευγενικοί (κι όχι “ευγενείς» όπως πολλοί λένε λάθος) χωρίς να είμαστε αγενείς με τον εαυτό μας.

Όταν γύρω στα 25 μου έμεινα μόνος μου… αυτή η περίεργη «ευγένεια» έγινε ο απόλυτος δυνάστης μου… η ευγένεια μου με θυμωνε περισσότερο από κάθε τι… αλλά δυστυχώς δεν μπορούσα να την ξεκολλήσω από μέσα μου….

Ελεγα: Θα κάνω έτσι… θα αντιδράσω με αυτόν τον τρόπο… δεν θα κάνω πίσω… αλλά όταν έφτανα στο ψητό έκανα ακριβως το αντίθετο.......

Διαβάστε την συνέχεια: ihappy.gr

Κάντε Like στην σελίδα μας στο Facebook
Έλα να blog-o-λογίσουμε στις ΚουτσομπΌλες

Άφησε το σχόλιό σου για να δηλώσεις την παρουσία σου και την διεύθυνση της σελίδας σου για να ανταποδώσω την επίσκεψη!