ON LINE

14 Μαΐου 2015

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Γράφει η Giota.

Ουφφφφφφφ...........
ούτε κι εγώ ξέρω πόση ώρα γράφω και σβήνω....
...συνήθως, ακόμα και τα πιο στενάχωρα κείμενά μου έχουν σημεία με χιούμορ...έτσι...για να μην χαλάω την διάθεση αυτού που επέλεξε να με διαβάσει και για να μην "χαλαστώ" κι εγώ η ίδια...
Γι αυτό και δυσκολεύομαι τώρα...
στο περιστατικό που έζησα το χιούμορ δεν έχει θέση...
..(βαθιά ανάσα)..
www.madata.gr

Είναι λίγο μετά τις 10 το πρωί, έχω επιβιβάσει τα παιδάκια μου στο σχολικό με την υπόσχεση πως μόλις επιστρέψουν στο σπίτι θα ζωγραφίσουν στα καινούργια μπλοκ που θα τους έχω αγοράσει.
"Τι ήθελα και το υποσχέθηκα;" σκέφτομαι.....ο μήνας κοντεύει να "βγει" ακόμα δεν μας έχουν πληρώσει, το πότε θα μας βάλουν τα λεφτά είναι άγνωστο κι εγώ σε αυτό το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα έχω 5 ευρώ στο πορτοφόλι μου...
"Αϊ σιχτιρ!!! Αφού το υποσχέθηκα θα τους τα πάρω!" μονολόγησα και ξεκίνησα για το φθηνομάγαζο του 1 ευρώ.
Παράτησα το μηχανάκι στην άκρη του δρόμου δίπλα από έναν κάδο, έβγαλα όπως-όπως το κράνος και με το τελευταίο μας πεντάευρω μπήκα στο μαγαζί. Τους αγόρασα από ένα καινούριο μπλοκ ζωγραφικής και έμεινα 3 ευρώ στην τσέπη.
Κατευθύνομαι ξανά προς το στραβοπαρατημένο μηχανάκι μου, κρεμάω την σακούλα με τα μπλοκ στον ειδικό γάντζο και βάζω μπρος....Με την άκρη του ματιού μου πρόσεξα πως δίπλα από τον κάδο,κάτω στο πεζοδρόμιο, καθόταν ένας νεαρός...δίπλα του ένα παιδικό καρότσι και ένα παιδάκι,πάνω-κάτω στην ηλικία των δικών μου, έπαιζε με τις ρόδες του καροτσιού...
www.press-news.gr
Η καρδιά μου ράγισε....
..αλλά συγχρόνως ένιωσα και τυχερή...μπορεί να είχαμε "ξεμεινει" αλλά τα παιδιά μου είναι καθαρά,τα ντουλάπια της κουζίνας μου γεμάτα και το σπίτι μας ζεστό!
...βγάζω το ένα από τρία ευρώ που είχαν απομείνει στην τσέπη μου και του το έδωσα αμίλητη...Φόρεσα τα γυαλιά μου βιαστικά, όχι γιατί με ενοχλούσε ο ήλιος αλλά γιατί τα μάτια μου άρχισαν να πλημμυρίζουν, και ανέβηκα ξανά στο μηχανάκι. Ελέγχω από τους καθρέφτες και σβήνω την μηχανή...πήρα τα κλειδιά μου και επέστρεψα στο φθηνομάγαζο αρχίζοντας να ψάχνω στους διαδρόμους...τελικά βρήκα το ράφι με τις κούκλες...αυτές τις ψεύτικες, της μιας χρήσης που λέω εγώ και πήρα μιά. Πάω στο ταμείο, πληρώνω ένα ευρώ και τρέχω στον νεαρό με το παιδάκι.Αμίλητη για μια ακόμα φορά πλησιάζω το παιδάκι που ακόμα έπαιζε ανέμελο με το καροτσάκι του, του χαϊδεύω την πλάτη για να γυρίσει προς το μέρος μου και του δίνω την κούκλα.
Το χαμόγελό του η καλύτερη πληρωμή του κόσμου!
Πηγαίνω βιαστικά στο μηχανάκι μου και φεύγω με τα μπλοκ, με 2 ευρώ στην τσέπη και άγνωστη την ημερομηνία καταβολής του μισθού μας...Σταματάω στον φούρνο, λοιπόν, για να ξοδέψω το τελευταίο μας κέρμα και την ώρα που περιμένω για να εξυπηρετηθώ λαμβάνω μήνυμα στο κινητό.
"Ωχ ρε γαμώτο..." σκέφτομαι και το διαβάζω.
Από την τράπεζα ήταν!
Με ενημέρωναν ότι μπήκε (επιτέλους) η μισθοδοσία!



Ακολούθησε τις Βlog-o-logies στο facebook


5 σχόλια:

  1. να κατι τετοια βλεπεις και νιώθεις ευγνωμοσύνη για τα απλα και καθημερινα πραγματα που τα θεωρεις δεδομενα.. Πολυ ομορφη η κινηση σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ πολύ Eλπίδα. Η ψυχή μου με πρόσταξε να το κάνω.Επίσης πιστεύω πως όταν δίνεις με την καρδιά σου πάντα κάτι καλό θα σου επιστραφεί....και αυτό ήταν μια μικρή απόδειξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. το καλό φέρνει πάντα καλό!!
    ξέρω πως δεν χρειάζεσαι το μπράβο γι' αυτό σου στέλνω την αγάπη μου κι ένα φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πραγματικά μια ματιά να ρίξουμε γύρω μας θα καταλάβουμε ότι μοιραζόμαστε τα τελευταία χρόνια πολύ δύσκολες στιγμές. Ας έχουμε κατανόηση και αγάπη ο ένας για τον άλλο κι ας περιμένουμε καλύτερες μέρες...
    Πιστεύω ακράδαντα πως όταν κάνεις κάτι καλό πάντα σου επιστρέφει, οπότε....!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ωραία ανάρτηση!Εγώ πάντα λέω ότι όσοι έχουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας και λίγη ζέστη ,έχουμε τα πάντα,ή έστω πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας με γεμίζουν χαρά!