Γράφει η Giota.
Η δεύτερη σχολική χρονιά για εμάς έριξε αυλαία με μια υπέροχη μουσικο-θεατρο-χορευτική παράσταση!!! Τα παιδάκια του σταθμού μαζί με την βοήθεια των δασκάλων τους, κατάφεραν να ζωντανέψουν μπροστά στα βουρκωμένα μάτια μας το παραμύθι "Ο Σιμιγδαλένιος".
Η παράσταση είχε απ'όλα! Πριγκίπισσες, χανούμισσες, ήλιους, αστέρια, μπαχαρικά (γαρύφαλλα συγκεκριμένα), όμορφα τραγουδάκια και φυσικά ποιηματάκια που έδιναν φωνή στο παραμύθι.
Εμείς ήμασταν ήλιοι!!!! Βέβαια ο ένας "ήλιος" μου, ανέβηκε στην σκηνή κανονικά τραγούδησε, χόρεψε, είπε το ποίημα, ενώ ο άλλος, ο γκρινιαράκος, έμεινε για ακόμα μια χρονιά απλά θεατής.
Όλα τα παιδάκια ήταν εξαιρετικά!!!! Πραγματικά ήταν εξαιρετικά όλα!!!! Και αυτά που είπαν τα ποιηματάκια τους αλλά και εκείνα που έχασαν το θάρρος τους την τελευταία στιγμή και έμειναν σιωπηλά ή "έχασαν" τα λόγια τους ήταν υπέροχα!
Ακόμα μια σχολική χρονιά έλαβε τέλος!
Και του χρόνου να μαστε καλά!
Καλό και ξέγνοιαστο καλοκαίρι σε όλους!
"Ο ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ"
του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου.
Κλειδώθηκε σε μια κάμαρη, έσπασε τα μύγδαλα, τα καθάρισε, τα ετοίμασε όλα, έπιασε και ζύμωσε το σιμιγδάλι, τα μύγδαλα και τη ζάχαρη και δημιούργησε έναν άνθρωπο. Αφού τον έφτιαξε, κάθισε στο κεφάλι του, τον λιβάνιζε και έλεγε «Δεν μου μιλείς μάτια μου; Δε μου μιλείς φως μου;». Αυτά τα έκανε 40 μέρες και έκλεγε. Στις 40 μέρες, τις λέει αυτός: «Αχ! Τι γλυκά κοιμόμουν και με ξύπνησες». Άφησε αμέσως αυτή τα κλάματα και είχε γέλια και χαρές. Ανοίγει τις πόρτες και βγαίνει αυτός έξω: «Να, λέει, πατέρα ποιον θα πάρω και όχι εκείνους που μου δίνεις».
Το ακούει ο άλλος βασιλιάς πως του τάδε βασιλιά η θυγατέρα έκαμε ένα σιμιγδαλένιο άντρα και τον πήρε, το μαθαίνει και η θυγατέρα αυτού και πέφτει στα μαύρα πανιά να πεθάνει, επειδή ήθελε αυτή το σιμιγδαλένιο άντρα. Αρρώστησε από τον καημό της. Τι να κάμει ο πατέρας της; Συνεννοήθηκε με την γυναίκα του και είπαν: « Να κάνουμε γυναίκα μια φρεγάτα, να την αρματώσουμε και να της φορτώσουμε χρυσαφικά, γυαλικά διάφορα να έρθει ο σιμιγδαλένιος να ψωνίσει για τη γυναίκα του, να τον κλέψουμε..............
Διαβάστε την συνέχεια εδώ.
Στο τέλος της παράστασης φάγαμε και τον χαλβά μας!!!!
Αααα! και κάτι τελευταίο.....
θα ήθελα να παρακαλέσω όλους τους γονείς που παρακολουθούν σχολικές εκδηλώσεις ένα πράγμα:
Να μένετε ως το τέλος της παράστασης, όσες δουλείες κι αν έχετε ή όσο κι αν βαριέστε και να χειροκροτάτε!!!!
Να χειροκροτάτε όλα τα παιδιά, δυνατά και με τον ενθουσιασμό που χειροκροτάτε τα δικά σας παιδάκια!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας με γεμίζουν χαρά!