ON LINE

31 Οκτωβρίου 2015

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΔΟΥΛΕΥΑ ΣΕ S/M....


Γράφει η Giota.

2003 
Ένα χρόνο μετά την λήξη των μαθητικών μου χρόνων και ένα χρόνο πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, της Ελλάδας.
Το 2003 ήταν η έναρξη της επαγγελματικής μου ζωής...επιστρέφοντας στο σπίτι μετά από έναν χαλαρό καφέ πέρασα μπροστά από την βιτρίνα ενός τεράστιου μαγαζιού, το μαγαζί ήταν υπό κατασκευή, η τζαμαρία του ήταν καλυμμένη με φύλλα εφημερίδων και στην πόρτα του υπήρχε ένα κολλημένο χαρτί.

φωτο από www.clipartpanda.com
"Προσεχώς S/M. Ζητείται προσωπικό. Τηλ επικοινωνίας:...."
Βγάζω το κινητό μου και αποθηκεύω τον αριθμό και συνεχίζω την πορεία μου προς στο σπίτι. Πέρασε καμιά εβδομάδα κι εγω είχα ήδη ξεχάσει την αγγελία και το αποθηκευμένο της τηλέφωνο (μεγάλη όρεξη για δουλειά είχα...). Μου το θύμισε μια φίλη μου που πέρασε από εκείνο το μαγαζί κι έτσι αποφάσισα να καλέσω...
Στην άλλη άκρη της γραμμής μια κυρία με ενημέρωσε πως θα πρέπει να περάσω interview κι έτσι κλείσαμε ραντεβού. Θυμάμαι, κορόιδευα κιόλας..."Τοπικό,συνοικιακό S/M και θέλουν να συνέντευξη!!!! χαχα Σιγά την πολυεθνική!!!"
Για να μην τα πολυλογώ πήγα στην συνέντευξη. Την επόμενη κιόλας ημέρα με ενημέρωσαν ότι τους "κάνω" αλλά θα πρέπει να κάνω ένα μήνα πρακτική σε γειτονική πόλη όπου είχαν ήδη στημένο και σε λειτουργία κατάστημα!
Πήγα κι εκεί...κάθε μέρα έκανα 3 ώρες πήγαινε-έλα για να εκπαιδευτώ χωρίς να πληρώνομαι και με δικά μου έξοδα μετακίνησης! Δε με ένοιαξε και πολύ γιατί τότε ζούσα με τους γονείς μου,οπότε το χαρτζιλίκι μου το είχα.
Ο "δοκιμαστικός" μήνας πέρασε, νέο κατάστημα άνοιξε, η πρόσληψή μου έγινε κι πλέον είμαι ταμίας (στον τίτλο).
"Τι ωραία!!!! Θα είμαι ταμίας! Θα στέκομαι μπροστά από το ταμείο και αυτό είναι όλο!!!!" αυτά υπέθετα με το μικρό ΄και άπειρο μυαλό μου....
Οι μέρες στην δουλειά περνούσαν μια χαρά,ώσπου ξαφνικά, πριν προλάβω να κλείσω μηνα μας ενημερώνουν ότι θα πρέπει να περάσουμε από όλα τα πόστα για να έχουμε μια εικόνα του τι γίνεται.
Ok κανένα πρόβλημα!!!!
Έτσι ξεκίνησα tour σε κάθε πόστο και οφείλω να ομολογήσω ότι αυτά που έμαθα ήταν πολύ πιο σημαντικά σε σχέση με αυτά που μας έλεγαν στην πρακτική!
φωτο από cn.clipart.me
 Πρώτος σταθμός: Μαναβική-χύμα προϊόντα!!!
Εκτός του ότι έμαθα φρούτα και ζαρζαβάτια που μέχρι τότε αγνοούσα την όψη τους, έμαθα και μερικά χρησιμα tips!!!! Κάθε πρωί ξεδιαλέγουμε τα σάπια (ναι τα σάπια,τα μπλιάξ όχι απλά τα μαραμένα),σκουπίζουμε τα ζουμιά που έχουν λερώσει τα διπλανά, βάζουμε μπροστά τα μπαγιάτικα και πίσω τα φρέσκα, κόβουμε τα ζαρωμένα μαρουλόφυλλα,αφαιρούμε τα μαυρισμένα λαχανόφυλλα και έρχεσαι μετά εσύ και στα πλασάρω για φρέσκα.
Τα "χύμα" προϊόντα είναι όλα αυτά τα όσπρια, ρύζια, δημητριακά για το γάλα, ξηροί καρποί κτλ που μπορείς να αγοράσεις από το S/M σε χαμηλότερη τιμή από τα συσκευασμένα! Η τιμή όμως είναι χαμηλότερη γιατί εκεί ρίχναμε όσα προϊόντα είχαν σκισμένη συσκευασία και φυσικά ανεξαρτήτως μάρκας!!!! Θα μπορούσαμε απλά να τα στείλουμε στην αποθήκη για να γίνει επιστροφή στην εταίρία αλλά ποιός ο λόγος;;;;;;;;
Δεύτερος σταθμός: Ψυγεία (αλλαντικά-τυροκομικά κτλ)!!!
Στα μπαστούνια τυριών και αλλαντικών αδιαφορούμε για την αναγραφόμενη ημερομηνία λήξη!!!! "Δεν υπάρχει πρόβλημα!"μας έλεγαν οι υπεύθυνοι. Αν κάτι έχει μουχλιάσει απλά το αφαιρούμε και συνεχίζουμε να το κόβουμε σε φέτες για τοστ κανονικα! Δεν τρέχει και τίποτα μωρέ!

φωτο από www.clipartsheep.com
Τρίτος σταθμός: Κρεοπωλείο!
Εκεί δεν έμαθα πολλά...μάλλον γιατί δεν χρειάστηκε να κάτσω πολύ στο συγκεκριμένο πόστο. Από όσα ειδα όμως δεν έχω κάτι αρνητικό να πω.
Τέταρτος σταθμός: Ιχθυοπωλείο!
Ω ρε μπώχα!!!!! Νταξ...τι να πω για τα φρέσκα ψάρια που παραλαμβάναμε δυο φορές την εβδομάδα και τα σουλατσάραμε από τον πάγο στο ψυγείο και τούμπαλιν; Το μόνο που θα πω είναι ότι έμαθα να καθαρίζω ψάρια και πως σιχαίνομαι τις πέστροφες τις σαλιάρες!!!!
Πέμπτος σταθμός: Ταμείο!!!
Καλά εκεί γινόταν το μεγάλο πάρτυ!!!! Μια κατάσταση μπάτε σκύλοι αλέστε!!!Δεν είχε ο καθένας την ευθύνη για το δικό του ταμείο, καθόσουν σε όποιο ταμείο σου άρεσε! Μια χτυπούσες στο 1ο μια στο 4ο . Αυτό σημαίνει πως το οποιοδήποτε λάθος το χρεωνόμασταν όλοι όσοι αγγίξαμε την ταμειακή εκείνη την ημερά!!!! και Καταλαβαίνετε τι γινόταν στο "κλεισιμο" που έπρεπε να παραδώσεις!!!! 
 φωτο από corfunewsit.blogspot.com
Ξέχασα να σας αναφέρω, αν και εννοείτε, πως καθημερινά φορτώναμε και ξεφορτώναμε τις παλέτες-κούτες-κιβώτια με τις παραλαβές, τακτοποιούσαμε τα προϊόντα στα ράφια και στην αποθήκη-γιατί ο καθένας μας είχε "υιοθετήσει" από ένα διάδρομο και ήταν υπεύθυνος για τον ανεφοδιασμό των ραφιών και για το στοκ της αποθήκης-. Επίσης στα καθήκοντά μας ήταν και η καθαριότητα όλου του μαγαζιού...από το καθημερινό σκουπισμα-σφουγγάρισμα (που είναι λογικό) μέχρι τις τεράστιες τζαμαρίες, τις τουαλέτες και οτιδήποτε θέλει καθάρισμα.

Επίσης, δε μπορώ να αφήσω ασχολίαστη την συμπεριφορά των παιδιών των ιδιοκτητών που έρχονταν συχνά-πυκνά για να κάνουν ελέγχους.....ήταν πιστό αντίγραφο των κακομαθημένων νεοπλουσιόπαιδων που βλέπουμε στις ταινίες!!! Προσβλητικοί, αγενέστατοι,αλαζόνες, ειρωνικοί, σχεδόν σαδιστικοί με όλο το προσωπικό!!!! Έτυχα σε φάση να καθαρίζει μια συνάδελφος ένα ράφι και να περνάει το κ#λοπαίδι από δίπλα της και επιδεικτικά να ρίχνει κάτω προϊόντα για να τα μαζέψει η υπάλληλος!!!!

Ένα χρόνο και κάτι άντεξα εκεί και εννοείτε πως παραιτήθηκα αφού πρώτα τσακώθηκα και σκυλοβριστήκαμε!!! Νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να το ξανακάνω όλο αυτό!

Γι' αυτό και από τότε έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία για το προσωπικό των S/M που ψωνίζω..Δεν θέλω να τους κουράζω, δεν γκρινιάζω στο ταμείο, δεν καθυστερώ, περιμένω υπομονετικά την σειρά μου στα ψυγεία και στα μανάβικα,δίνω την σειρά μου σε κακότροπους και "βιαστικούς" πελάτες, μιλάω ευγενικά και αν τύχει να κάνω καμιά ζημιά εγώ ή τα παιδιά μου βοηθώ στο συμμάζεμα ή το βάζω στην θέση του μόνη μου.Ελπίζω το κατάστημα που δούλευα εγώ να ήταν η εξαίρεση....

Διαβάστε επίσης: 
Nαι, αφεντη-(κό). 


               
Ακολούθησε τις Βlog-o-logies στο facebook
&
έλα να Blog-o-λογίσουμε στην ομάδα

11 σχόλια:

  1. Ποσο μα ποσο σε καταλαβαινω... Δουλευα σε σουπερ μαρκετ και οχι σε ενα απο το 2008 μεχρι και το 2014 που έμεινα έγκυος. Στο ταμείο είναι πιο μαζεμένη η κατάσταση γιατί ο καθένας έχει το δικό του και αν είσαι σε μικρό μαγάζι τότε ο ένας ειναι στα ράφια και ο αλλος στο ταμείο για να μην γίνονται παρεξηγήσεις. Φυσικά αυτο που με ξεπερνάει είναι οτι ζητάνε άτομο για το ταμείο και μέτα σου λένε θα τα κάνεις ΟΛΑ μα ΟΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά αυτό γίνεται παντού καιειδικά τώρα που τα πράγματα με τις θεσεις εργασίας έχουν σφίξει! Αλλα ζητάνε και άλλα εννοούν! Μπάχαλο!

      Διαγραφή
  2. Dουλεύω σε σουπερ εδω και 11 καλοκαιρια. 3 μηνες. εΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΣΤΑ, ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ισχύει αυτό που λες giota...το κάθε πόστο έχει τις δυσκολίες του και τις ευθύνες του, το θέμα είναι πόσο αποδοτικός,ενημερωμένος και έμπειρος μπορεί να είναι ένας υπάλληλος αν κάθε μέρα κάνει κάτι νέο σε διαφορετικό πόστο.Το λάθος δεν θα αργήσει να γίνει....

      Διαγραφή
    2. επειδη δουλευω τα καλοκαιρια σε πολυ μεγαλο σουπερ μαρκετ Εδω πανω που βρισκομαι, αποδοτικος δεν γινεσαι σε ενα ποστο σε μια εβδομαδα, σε 2 εβδομαδες, θελεις το χρονο σου φυσικα.Στα τοσα καλοκαιρια που περασαν, επειδη περασα απο ολα τα ποστα, το λαθος αργει να γινει οπου και αν εισαι. Στα αλλαντικα, εφαγα 2 φορες τα δακτυλα μου ξυστα...Στο μαναβικο σηκωνα κλουβακια με φρουτα πατατες και κρεμμυδια οτι χειροτερο, να σηκωνεις βαρος. Αλλα το ταμειο ειναι το πιο ξεκουραστο,. με την προυποθεση οτι αν καθισεις 8 ωρες συνεχομενα το κεφαλι σου πιανεται, ζαλιζεται τα χανεις, και κανεις λαθη μετα με τα χρηματα. Αντε πληρωνε στο τελος της σεζον τα μειον σου.Οπου και αν πας,κατι θα γινει. !!!!

      Διαγραφή
  3. Πάντα μα πάντα πρέπει να σεβόμαστε λοιπόν τους εργαζόμενους και τον κόπο τους. Πολύ ωραία ανάρτηση. Δε θα μας πέσουν και κάτω τα μούτρα αν πούμε και ένα "καλημέρα ΣΑΣ" και ένα "ΣΑΣ ευχαριστώ" στον υπάλληλο που τον κυνηγάνε με το δικανο κάθε ώρα και στιγμή μπας και βρουνε να του φορτώσουν κάτι για να του μειώσουν χρήματα-ένσημα-tips κλπ. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Δήμητρα! Οι εργαζόμενοι εκτος από τα εργασιακά τους προβλήματα έχουν να αντιμετωπίσουν και τους αγενέστατους, απαιτητικούς, παράλογους και ξινιμούριδες πελάτες που νομίζουν ότι το μαγαζί είναι τσιφλίκι τους και πως οι υπάλληλοι είναι μέτοχοι της Χ εταιρίας!!!!!

      Διαγραφή
  4. Δεν έχω εμπειρία από εργασία σε σούπερ μάρκετ, αλλά σε βιβλιοπωλείο. Μπορεί τα βιβλία να μην μπαγιατεύουν αλλά τα ευτράπελα δεν έλειπαν και σε εμάς. Βέβαια αυτό που με ενοχλούσε περισσότερο, ήταν εκείνοι οι πελάτες που νόμιζαν ότι είμαστε οι δούλοι τους, παρακατιανοί, κατώτεροι τους ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.
    Έτσι όπως λες κι εσύ, πλέον σε όποιο κατάστημα και να μπώ ανεξαρτήτου είδους, προσέχω πάρα πολύ την συμπεριφορά μου απέναντι στα παιδιά που εργάζονται εκεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα είναι μερικοί πελάτες βρε Μάρθα που σου ερχεται να τους χαστουκίσεις!!!!!! Τους καταλαβαίνεις με το που θα ανοίξουν την πόρτα!!!!

      Διαγραφή
  5. Πολύ φοβάμαι ότι δεν ήταν η εξαίρεση!Αυτό που κρατάω είναι ότι δεν παίρνουμε τίποτα χύμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας με γεμίζουν χαρά!