ON LINE

21 Φεβρουαρίου 2016

ΑΠΟ ΠΟΥ Ν' ΑΡΧΙΣΩ; ΝΙΩΘΩ ΠΙΟ ΕΥΑΛΩΤΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ....

Γράφει η Giota.

Ήταν η εποχή που άκουγα συχνά-πυκνά : "Τον άκουσες αυτόν τον καινούργιο; Τον Παντελίδη;"...Κι έτσι μπήκα στο you tube, ξεκίνησα το ψαχτίρι και έπεσα πάνω στο παρακάτω βίντεο...



...και το ένα βίντεο έφερε το άλλο κι ξεκίνησα να γουστάρω κάποια τραγούδια αυτού του τύπου που τραγουδούσε γρατζουνώντας μια κιθάρα, κουνούσε το κεφάλι του σαν σκυλάκι από αυτά που βάζαμε στο αυτοκίνητο, που έπιανε τέμπο με την σαγιονάρα και αφηγόταν μια καψουρο-ιστορία σε κάθε βιντεάκι...

Και ο καιρός περνούσε κι εγώ συνέχιζα να "φτιάχνομαι" με Παντελίδη, ο οποίος είχε πλέον μπει στην δισκογραφία....Δεν ήμουν αμάν και τι φαν, δεν έτρεχα σε live, όμως άκουγα Παντελίδη (και ακούω)...μου άρεσε αυτό το παιδί...μου έβγαζε κάτι όμορφο, προσιτό....ξεκίνησε από το μηδέν, μόνος του, χωρίς να περάσει από κρεβάτια, χωρίς να ζητιανεύει στίχους και μουσικές από μεγαλοσυνθέτες και "ανέβηκε" δοξάζοντας τον πόνο....κάνοντας χορό την καψούρα...και ξαφνικά....μπουμμμμμ....κενό...σιωπή...

Τηλεφωνικά έμαθα για το δυστύχημα και δεν έδωσα βάση...τελικά ήταν γεγονός και να σας πω την αλήθεια με στεναχώρησε!!!!  Δε μπορούσα να το πιστέψω....κάτι έσπασε μέσα μου..παρακολουθώντας την κηδεία αρκετές φορές βούρκωσα...αναρωτήθηκα "Γιατί έτσι; Γιατί τόσο γρήγορα;Γιατί τόσο άδικα;"

Τώρα θα μου πείτε "Χαλάρωσε μωρή αχλάδω!!!!!! Κι άλλοι χάθηκαν στην άσφαλτο...και τα 3 παλικάρια της αεροπορίας χάθηκαν....και παιδιά.."....και έχετε δίκαιο που αναρωτιέστε και θυμώνετε και συγκρίνετε...και για αυτούς αλλά και όλους όσους φεύγουν άδικα και γρήγορα στεναχωριέμαι αλλά με τον Παντελίδη δεν ξέρω τι διακόπτες άνοιξαν στην ψυχή μου...Πραγματικά δεν ξέρω....Κρίμα...

Ένα τελευταίο θα πω...και στην πίστα και στον ουρανό ο κόσμος τον ανέβασε.....και αυτό ίσως να λέει κάτι....
R.I.P. ομορφόπαιδο.....εμείς εξακολουθούμε να σε ακούμε στο σπίτι μας....



Ακολούθησε τις Βlog-o-logies στο facebook
&
έλα να Blog-o-λογίσουμε στην ομάδα

5 σχόλια:

  1. Αχ βρε Γιώτα...Να σου πω την αλήθεια,εγώ δεν ήμουν φαν του,αλλά κάποια κομμάτια του μου άρεσαν και όταν τα πετύχαινα το δυνάμωνα,ένιωθα όμως ότι πρέπει να ήταν καλό παιδί,όταν άκουσα την είδηση νόμιζα πως κάτι δεν καταλάβαινα καλά...Με συγκλόνισε...Ας είναι καλά εκεί που πάει...και εμείς που μένουμε πίσω ας κοιτάμε που και που εκεί ψηλά για να πούμε ένα ευχαριστώ για όλα όσα έχουμε και ας περνάμε όμορφα όσο βρισκόμαστε εδω κάτω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η φράση σου "και στην πίστα και στον ουρανό οι άνθρωποι τον ανέβασαν" τα λέει όλα! Τι ζώα μοναδικά είμαστε; δεν ευχαριστιομαστε με τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κι επειδή έγραψα βιαστηκά την ανάρτηση θέλω τώρα να συμπληρώσω κάτι χωρίς να κάνω "επεξεργασία" στο αρχικό κείμενο:

    "Εννοείτε ότι εύχομαι μέσα από την καρδιά μου καλή ανάρρωση και γρήγορα να επιστρέψουν στους αγαπημένους τους στις 2 κοπέλες που βρίσκονται στο νοσοκομείο."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εγώ σοκαρίστηκα από την είδηση αυτή. Μου άρεσαν ορισμένα κομμάτια του και σε δύσκολες φάσεις μου τον άκουγα συχνά!
    Σίγουρα σκοτώνονται άνθρωποι καθημερινά στους δρόμους όμως όσοι για κάποιον λόγο έχουν μπει λίγο στην καρδιά μας, για εμάς είναι κάπως σαν γνωστοί.
    Ο Θεός να τον αναπαύσει και να βλέπει εμάς τους υπόλοιπους που κυκλοφορούμε στους δρόμους και εξαρτιόμαστε και από τον εαυτό μας και από τους άλλους!
    Καλό σου βράδυ Γιώτα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κρίμα ρε παιδί μου....κρίμα για όλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας με γεμίζουν χαρά!