Γράφει η Giota.
Πήγα στο σπίτι και χωρίς να χάσω λεπτό αναποδογύρισα την σακούλα του φαρμακείου σκορπίζοντας τα κουτιά με τα "μαγικά φίλτρα της μητρότητας" στο τραπέζι τις κουζίνας! Οφείλω να ομολογήσω πως σάστισα βλέποντάς τα, αλλά το πραγματικό σοκ ήρθε όταν αντίκρισα τις
σύριγγες!
Ο Χριστός κι η Παναγία!!!!!! Είναι τόσες πολλές!!!! Και πώς θα κάνω τις ενέσεις μόνη μου στον εαυτό μου καθημερινά για τόσες μέρες;;;;; Κι αν πονέσω...; Κι αν κάνω λάθος...;Κι αν δε μπορέσω...; Είμαι σίγουρη πως ο πανικός είχε θρονιαστεί στο βλέμμα μου!
Το απογευματάκι είχα ραντεβού με τον γιατρό μου, τον "εξωσωματικό" μου, για να μου λυθεί η κάθε απορία! Φορτώθηκα,λοιπόν, το σακουλάκι με τα "μαγικά φίλτρα της μητρότητας" και μπήκα στο ιατρείο...ο γιατρός μου (καλή του ώρα) με υποδέχτηκε με αυτό το αγαπησιάρικο χαμόγελό του που πάντα μου ηρεμούσε την ψυχή και μου εξήγησε αναλυτικά την κάθε λεπτομέρεια! "Όλα καλά θα πάνε! Μην ανησυχείς για τίποτα,θα τα καταφέρεις.Κι ότι θες μιλάμε στο τηλέφωνο."
Η επιστροφή στο σπίτι με βρήκε ανακουφισμένη! "Έλα μωρέ, σιγά το πράγμα! Στο τσάκα-τσάκα θα τις κάνω τις ενέσεις...!" σκέφτηκα.
Οι μέρες περνούσαν και έφτασε η στιγμή για την πρώτη μου ένεση!!!Θυμάμαι ήταν 6 το απόγευμα και ο άντρας μου είχε γυρίσει από την δουλειά του νωρίτερα για συμπαράσταση (και βοήθεια αν χρειαστεί)...πήρα παραμάσχαλα την σακούλα με τα φιαλίδια και τις ενέσεις,πήρα και τις σημειώσεις που είχα κρατήσει από τον γιατρό και ξεκίνησα! Είχα πλύνει χέρια, είχα απολυμάνει την περιοχή που θα έκανα την ένεση,είχα βάλει το φάρμακο στην σύριγγα και εκεί έκανα πίσω....κώλωσα...Από τη μια ήθελα να φωνάξω τον άντρα μου να μου την κάνει να τελειώνουμε αλλά από την άλλη σκεφτόμουν ότι δε μπορώ να τον υποχρεώνω να κάνει "κοπάνες" από την δουλειά για να μου κάνει την ένεση...
Έλεγα διάφορες βλακείες από μέσα μου για να μου δώσω κουράγιο!!!! Μετρούσα μέχρι το 3 για να κάνω την ένεση αλλά το χέρι έτρεμε κι έτσι άρχιζα πάλι από την αρχή! Πρέπει να είχε περάσει κανένα 10λεπτο κι εγώ ήμουν κλεισμένη στο μπάνιο με μια ένεση στο χέρι..."Αί στο καλό!!!" σκέφτηκα, ανασήκωσα λίγο δέρμα από την κοιλιά μου και αστραπιαία πήρα την πρώτη δόση του "Μαγικού Φίλτρου της Μητρότητας"!!!! "Καλέ!!!! Αυτό δεν ήταν τίποτα! Μια χαρά τα πήγα!" σκέφτηκα και βγήκα από το μπάνιο με ένα τεράστιο χαμόγελο κολλημένο στα χείλια!
Οι επόμενες φορές ήταν παιχνιδάκι!!! Ανυπομονούσα να έρθει η ώρα για να κάνω την ένεσή μου! Έπαιρνα το οινόπνευμα,το βαμβάκι το φάρμακο,τις σύριγγες τα σκορπούσα στο τραπέζι και η χαρά μου ήταν σχεδόν παράλογη!!! Ο άντρας μου και η κολλητή μου με φώναζαν περιπαιχτικά junky και γελούσαμε!
Ναι, αλήθεια! Όσο περίεργο κι αν σας φανεί τις αγάπησα τις ενέσεις μου!!!!!Τις αγάπησα γιατί κάθε ένεση με έφερνε πιο κοντά στο όνειρο!
Η παραπάνω ανάρτηση ΔΕΝ αποτελεί ιατρική συμβουλή και σε καμιά περίπτωση δεν αντικαθιστά τον γιατρό σας!
270 ενέσεις μέχρι τον τοκετό και άλλες 40 μετά ώσπου δεν είχα τίποτα άλλο να τρυπήσω γιατί η κοιλιά μου είχε γίνει σουρωτήρι και έτσι άρχισα να τρυπάω πόδια και χέρια. Αυτές πόναγαν πιο πολύ. Και ναι, κάθε ένεση με έφερνε πιο κοντά στο στόχο μου και ναι, γέννησα με καισαρική και ναι, δεν κατάφερα να θηλάσω κι ας τραβούσα τα β... μου με θήλαστρα για 3 μήνες και ναι, βίωσα όλο το ρατσισμό που μπορεί να βιώσει μια γυναίκα για τον τρόπο που γέννησε, που θήλασε ή δε θήλασε, για τις επιλογές της από όλες αυτές τις χαρισματικές, διαβασμένες, ενημερωμένες, υπεράνω μαμάδες που αγκάλιασαν τον πόνο του φυσικού τοκετού σε χωράφια, σπίτια, μπανιέρες, πισίνες αγκαλιά με συντρόφους, μαίες, δούλες ενώ εγώ ξυπνούσα από τη ολική νάρκωση σε ένα χειρουργείο κλαίγοντας για ώρες από τους πόνους και ναι, έπαθα κατάθλιψη και ναι, μου πήρε κοντά 6 χρόνια για να κάνω ειρήνη με τον εαυτό μου και ναι, η μητρότητα δεν είναι ροζ και δε γεννηθήκαμε όλες δυνητικές μάνες αλλά μερικές από εμάς περάσαμε του κ.... τα εννιάμερα κι αντέξαμε πόνους, παρεμβατικές εξετάσεις, παραβίαση του σώματός μας με κάθε πιθανό τρόπο, όλα για τον σκοπό μας και ναι, μερικές φορές πιστεύω ότι αυτό μας κάνει πιο πολύ μάνες γιατί υποστήκαμε τα πάντα για να φέρουμε τα παιδιά μας στον κόσμο κι αν χρειαζόταν θα τα περνούσα πάλι όλα ξανά για να γίνω μάνα ακόμη μια φορά. Τίνα από tinartideas.blogspot.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δε με ένοιαξε η γνώμη του κόσμου! Ο κόσμος λέει την μ@λακία του γιατι είναι τσάμπα! Ότι κι αν κάνεις ή δεν κάνεις θα βρουν να στο "χτυπήσουν"! Το ταξίδι μου προς την μητρότητα ήταν παρόμοιο με το δικό σου! Πολύ "βουρτούνα" ρε αδελφάκι μου.....Σε καταλαβαίνω απόλυτα και χαίρομαι που μοιράστηκες την εμπειρία σου και τα συναισθήματά σου μαζί μου (και με όποιον άλλον διαβάζει το blog).
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις τον αμέριστο σεβασμό μου μαμά Τίνα!
Σε φιλώ!
ΧΧΧ
XXX
ΑπάντησηΔιαγραφή