Γράφει η Giota.
Γεννημένη το 1983 είχα την τύχη να γνωρίσω, να παίξω και να διασκεδάσω με αρκετά πράγματα που δυστυχώς τα δικά μου παιδιά δεν θα γνωρίσουν ποτέ και αν τους τα δείξω θα γελάσουν κοροϊδευτικά..."Τι ανοησίες είναι αυτές μαμά; Τι παλιατζούρες!!!" αυτή θα είναι η πρωτη τους ατάκα!
Δυστυχώς τα δικά μου παιδιά δεν θα ακούσουν ποτέ μουσική και δεν θα δουν κάποιο έργο από κασέτα, ούτε και θα ξέρουν τι σχέσει μπορεί να έχει μια κασέτα ήχου με ένα μολύβι,δεν θα ξέρουν τι είναι μια "μασημένη" κασέτα εικόνας ή ήχου, δεν θα χρησιμοποιήσουν ποτέ
walkman ούτε θα ξέρουν τι ήχο παράγει όταν του τελειώνουν οι μπαταρίες!!!
Δεν θα "ταξιδέψουν" μέσα από τις εικόνες ενός view master, δεν θα έχουν παίξει με Bi-bi-bo και δεν θα έχουν κοιμηθεί αγκαλιά με Φωτεινούλη, το Atari και το Game Boy θα φαντάζουν στα μάτια τους "μπρίκια", δεν θα μαζεύουν το χαρτζιλίκι τους για να πάρουν "Κατερίνα", Μίκυ Μάους, Ποπάϋ, δεν θα κολλάνε αφίσες στα δωμάτιά τους, δεν θα ξέρουν να ψάξουν σε μια εγκυκλοπαίδεια.
Δεν θα παίξουν Τζαμί ή Μακριά γαϊδούρα στην γειτονιά, δεν θα στείλουν και δεν θα λάβουν ποτέ ευχητήρια κάρτα, δεν θα κινδυνεύει να"πάρει φως" το φιλμ τους, δεν θα χρησιμοποιήσουν το "σπαστό" ποτηράκι στο σχολείο, δεν θα γράφουν σε λευκώματα συμμαθητριών τους...δεν θα γράφουν ραβασάκια για να τα βάζουν κρυφά στην τσάντα του αγοριού που "αγαπάνε"...
Δεν θα κάνουν συλλογές από κοριτσίστικες και μυρωδάτες κόλλες αλληλογραφίας ή από "σπάνιες" χαρτοπετσέτες, από τάπες, από βώλους, από αυτοκόλλητα....δεν θα κάνουν ποτέ "τακούνια" με τα αλουμινένια κουτάκια των αναψυκτικών, δεν θα τηλεφωνήσουν από περίπτερο ή από τηλεφωνικό θάλαμο με κερματοδέκτη και δεν θα βάλουν το δάχτυλό τους σε καντράν τηλεφώνου...
Άι στο καλό...συγκινήθηκα....σταματάω γιατί θα γράφω ως αύριο.....
Αυτά και πόσα άλλα πράγματα που σε εμένα ξυπνάνε παιδικές αναμνήσεις, ξέγνοιαστες,χαρούμενες,ανέμελες δεν πρόκειται να τα γνωρίσουν τα παιδιά μου...τα παιδιά μας και λυπάμαι γι αυτό....!
* οι φωτογραφίες της ανάρτησης είναι από το διαδίκτυο και τα πνευματικά τους δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς τους.
Γεννημένη το 1983 είχα την τύχη να γνωρίσω, να παίξω και να διασκεδάσω με αρκετά πράγματα που δυστυχώς τα δικά μου παιδιά δεν θα γνωρίσουν ποτέ και αν τους τα δείξω θα γελάσουν κοροϊδευτικά..."Τι ανοησίες είναι αυτές μαμά; Τι παλιατζούρες!!!" αυτή θα είναι η πρωτη τους ατάκα!Δυστυχώς τα δικά μου παιδιά δεν θα ακούσουν ποτέ μουσική και δεν θα δουν κάποιο έργο από κασέτα, ούτε και θα ξέρουν τι σχέσει μπορεί να έχει μια κασέτα ήχου με ένα μολύβι,δεν θα ξέρουν τι είναι μια "μασημένη" κασέτα εικόνας ή ήχου, δεν θα χρησιμοποιήσουν ποτέ
walkman ούτε θα ξέρουν τι ήχο παράγει όταν του τελειώνουν οι μπαταρίες!!!
Δεν θα "ταξιδέψουν" μέσα από τις εικόνες ενός view master, δεν θα έχουν παίξει με Bi-bi-bo και δεν θα έχουν κοιμηθεί αγκαλιά με Φωτεινούλη, το Atari και το Game Boy θα φαντάζουν στα μάτια τους "μπρίκια", δεν θα μαζεύουν το χαρτζιλίκι τους για να πάρουν "Κατερίνα", Μίκυ Μάους, Ποπάϋ, δεν θα κολλάνε αφίσες στα δωμάτιά τους, δεν θα ξέρουν να ψάξουν σε μια εγκυκλοπαίδεια.Δεν θα παίξουν Τζαμί ή Μακριά γαϊδούρα στην γειτονιά, δεν θα στείλουν και δεν θα λάβουν ποτέ ευχητήρια κάρτα, δεν θα κινδυνεύει να"πάρει φως" το φιλμ τους, δεν θα χρησιμοποιήσουν το "σπαστό" ποτηράκι στο σχολείο, δεν θα γράφουν σε λευκώματα συμμαθητριών τους...δεν θα γράφουν ραβασάκια για να τα βάζουν κρυφά στην τσάντα του αγοριού που "αγαπάνε"...Δεν θα κάνουν συλλογές από κοριτσίστικες και μυρωδάτες κόλλες αλληλογραφίας ή από "σπάνιες" χαρτοπετσέτες, από τάπες, από βώλους, από αυτοκόλλητα....δεν θα κάνουν ποτέ "τακούνια" με τα αλουμινένια κουτάκια των αναψυκτικών, δεν θα τηλεφωνήσουν από περίπτερο ή από τηλεφωνικό θάλαμο με κερματοδέκτη και δεν θα βάλουν το δάχτυλό τους σε καντράν τηλεφώνου...
Άι στο καλό...συγκινήθηκα....σταματάω γιατί θα γράφω ως αύριο.....
Αυτά και πόσα άλλα πράγματα που σε εμένα ξυπνάνε παιδικές αναμνήσεις, ξέγνοιαστες,χαρούμενες,ανέμελες δεν πρόκειται να τα γνωρίσουν τα παιδιά μου...τα παιδιά μας και λυπάμαι γι αυτό....!
* οι φωτογραφίες της ανάρτησης είναι από το διαδίκτυο και τα πνευματικά τους δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς τους.
Ακολούθησε τις Βlog-o-logies στο facebook
και
έλα να Blog-o-λογίσουμε στην ομάδα
Το τέλος μιας όμορφης εποχής και η αρχή μια άλλης (ελπίζω καλύτερης)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησες και μένα... Πόσο δίκιο έχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή